معرفی پرچم دارهای برند های معروف موبایل (برند شیائومی2)

نقد و بررسی شیائومی می نوت 10 لایت

شیائومی می نوت 10 (Xiaomi Mi Note 10) که در ماه نوامبر سال گذشته میلادی معرفی شد، اولین گوشی بود که از لنز 108 مگاپیکسلی استفاده می‌کرد. در ادامه و شش ماه بعد، نسخه لایت (Lite) آن یعنی  (Xiaomi Mi Note 10 Lite) روانه بازار گردید.

این موبایل جدید اکثر امکانات می نوت 10 مانند تراشه میان‌رده اسنپدراگون 730G، نمایشگر 6.47 اینچی AMOLED و باتری 5260 میلی‌آمپری را دارد. اما چه چیزی آن را به نسخه‌ای ضعیف‌تر و ارزان‌تر تبدیل کرده است؟.

در پاسخ به این سؤال باید به سیستم دوربین اشاره کنیم زیرا لنزها حالا قدرت کمتری دارند. می نوت 10 لایت به جای لنز اصلی 108 مگاپیکسلی، از لنز 64 مگاپیکسلی بهره برده و لنز اولترا واید او هم حالا 8 مگاپیکسلی شده بنابراین دیگر خبری از لنز 20 مگاپیکسلی نیست. به علاوه، لنز تله فوتو هم دیگر کنار گذاشته است. این موبایل همچنین، یک لنز 2 مگاپیکسلی مکرو و 5 مگاپیکسلی تشخیص عمق دارد اما کمتر کسی پیدا می‌شود که با آنها میانه خوبی داشته باشد.

در جلو باز هم لنز دوربین ضعیف‌تر شده تا به جای سنسور 32 مگاپیکسلی، حالا شاهد حضور یک سنسور 16 مگاپیکسلی باشیم.

توضیحاتی که دادیم، مختصری از آن است که در شیائومی می نوت 10 لایت دیده‌ایم. با بررسی مشخصات فنی، باید بگوییم که این موبایل مختص علاقه‌مندان می نوت 10 است که نمی‌خواهند زیاد روی عکسبرداری با گوشی تمرکز کنند اما قصد دارند با پرداخت هزینه‌ای معقولانه و منطقی، صاحب یک دستگاه میان‌رده توانمند شوند و از دوربین نسبتاً باکیفیتی هم بهره ببرند.

 

آنباکسینگ و محتویات درون جعبه

جعبه می نوت 10 لایت دقیقاً همان کارتن سیاه رنگ می نوت 10 است ولی برخی تفاوت‌های ظاهری می‌توان در اینجا مشاهده کرد. عدد 10 حالا برجسته‌تر و یک متن در کناره جعبه حک شده تا شیائومی تقریباً شبیه هواوی کار کرده باشد هرچند در این موبایل به راحتی می‌توانید از خدمات موبایلی گوگل بهره ببرید.

به هر حال، درون جعبه یک شارژر 30 واتی می‌بینید که وظیفه پر کردن باتری گوشی را بر عهده خواهد داشت. این در حالی است که خودِ موبایل از سرعت 18 واتی پشتیبانی می‌کند. در کنار آن یک کابل USB-A به USB-C قابل مشاهده است. خوشبختانه در این دستگاه جک هدفون 3.5 میلی‌متری تعبیه شده به همین دلیل دیگر نیازی به مبدل یا کابلی نیست تا هدفون یا هندزفری مورد علاقه‌تان را به گوشی وصل کنید. در نهایت، یک قاب سیلیکونی دودی رنگ در اختیارتان قرار گرفته خواهد گرفت.

 

طراحی

این محصول شیائومی شیوه طراحی کلاسیک را در قالب یک گوشی مدرن ارائه کرده و این یعنی فریم آلومینیومی محتویات درونی را حفظ می‌کند و در قاب جلویی و عقبی پوشش شیشه‌ای به کار رفته است. چارچوب به نوعی شبیه پارچه‌های ساتن براق می‌باشد و شیشه هم توسط گوریلا گلس 5 محافظت شده است.

با مشاهده قسمت جلویی موبایل، همان چیزی را می‌بینید که در می نوت 10 می‌دیدید بنابراین صفحه نمایش 6.47 اینچی AMOLED با کناره‌های منحنی و ناچ U شکل در این قسمت نمایان هستند. در بالای دوربین جلو، بریدگی میکروفون جای گرفته و بخشی از حائل میان شیشه و فریم آلومینیومی را اشغال کرده است.

حاشیه‌های مشکی رنگ همان ضخامت پیشین خود را حفظ کرده‌اند تا علاقه‌مندان به این شیوه طراحی از شیائومی راضی باشند. در پایین، این نوار سیاه رنگ کمی ضخیم‌تر شده ولی از نظر ظاهری، حاشیه‌ها ضخامت قابل‌قبولی دارند و شبیه دستگاه‌های پرچمدار هستند.

در زیر نمایشگر، سنسور اسکنر اثر انگشتی قرار گرفته تا پیشرفته‌ترین روش بیومتریکی در این محصول کمپانی چینی تعبیه شده باشد. این حسگر به سریع‌ترین شکل ممکن وظیفه محول شده را انجام می‌دهد هرچند شاید بعضی وقت‌ها نیاز باشد تا انگشتتان را برای مدت طولانی‌تری رویش قرار دهید.

احتمالاً بتوانیم این‌گونه ادعا کنیم که امکان جابه‌جایی فریم می نوت 10 با فریم می نوت 10 لایت وجود دارد زیرا همه اجزا تقریباً یکی هستند. دکمه‌های پاور و کاهش و افزایش صدا در سمت راست بوده و دسترسی به آنها هم راحت است بنابراین یا با انگشت شست دست راست و یا با انگشت وسطی دست چپ می‌توانید آنها را لمس کنید. در همین قسمت هم محل قرار دادن سیمکارت به چشم می‌خورد. نکته‌ای که باید در اینجا توجه داشته باشید این است که فقط فضای لازم برای گذاشتن دو سیمکارت نانو در نظر گرفته شده بنابراین فرصت قرار دادن مموری کارت میکرو SD را نخواهید داشت. در سمت چپ هم هیچ چیزی نیست.

در پایین فریم و در میانی‌ترین قسمت آن پورت USB-C، و در اطراف آن میکروفون و جک هدفون 3.5 میلی‌متری دیده می‌شوند. شاید نحوه قرارگیری این درگاه‌ها همانی نباشد که در اکثر گوشی‌ها می‌بینیم ولی مطمئناً طولی نخواهد کشید که به آنها عادت خواهید کرد.

در بالا و در همان درز همیشگی، میکروفون ثانویه و سنسور IR قابل مشاهده هستند که مطمئناً در آینده بسیار به کارتان خواهند آمد.

در نهایت به قاب پشتی، یعنی جایی که اکثر تفاوت‌ها در آنجا رقم می‌خورد، می‌رسیم. ترکیب 3+1+1 می نوت 10 حالا جای خودش را به یک ترکیب چهارگانه داده و تمامی لنزها در زیر یک پوشش شیشه‌ای یکپارچه نشسته‌اند. فلاش LED چهارتایی نیز همراه تمام لنزها قرار گرفته اما پس‌زمینه آن مشکی شده است. باید اذعان کنیم که ظاهر دوربین عقب می نوت 10 لایت بسیار زیباتر و یکدست‌تر از دوربین پشتی می نوت 10 می‌باشد زیرا دیگر پخش نیستند و همه لنزها در زیر هم حضور یافته‌اند.

با کنار گذاشتن لنز بزرگ 108 مگاپیکسلی، ضخامت ماژول دوربین اصلی گوشی مورد بحث ما کاهش پیدا کرده و نتیجه این اقدام شیائومی این است که دیگر این محصولش روی سطوح صاف و صیقلی نخواهد لرزید.

لوگوی شیائومی (Xiaomi) که در سمت چپ قاب پشتی دیده می‌شود، ظاهر جذاب‌تر و براق‌تری در قیاس با علائم اختصاری سمت راست دارد.

 

اگرچه یکی از نمونه‌های می نوت 10 لایت مشکی نامیده شده ولی به واقع ظاهر آن اصلاً سیاه نیست بلکه بیشتر به زغال سنگی یا خاکستری می‌زند. البته این به معنای عدم جذابیت این پوشش نمی‌باشد بلکه می‌خواهیم بگوییم بستگی به نور تابیده شده روی آن، برخی اوقات سایه‌های آبی و خاکستری به چشم خواهد خورد.

قاب پشتی درخشان است و در اکثر بدنه این موبایل هم تقریباً همین قضیه قابل رؤیت است به همین دلیل اثرات انگشت را جذب خواهد کرد ولی به خاطر اینکه هم براق است و هم انعکاس دهنده نور، آلودگی‌ها و لکه‌ها کمتر دیده خواهند شد.

 

ابعاد می نوت 10 لایت 157.8*74.2*9.7 میلی‌متر است تا از این نظر دقیقاً شبیه می نوت 10 باشد. این موبایل اما به میزان 4 گرم سبک‌تر خواهد بود و جرمش به 204 گرم می‌رسد بنابراین باید آن را یکی از دستگاه‌های سنگین بازار بدانیم. احتمال می‌دهیم که باتری 5260 میلی‌آمپر بر ساعت باعث شده تا وزن به این مقدار افزایش یابد. ضخامت حدوداً 10 میلی‌متری هم به خاطر کناره‌های منحنی اصلاً به چشم نخواهد آمد و برعکس این‌گونه احساس خواهد شد که گوشی بر خلاف اعداد و ارقام، باریک است.

 

صفحه نمایش

همان‌طور که گفتیم، صفحه نمایش می نوت 10 لایت همانی است که در می نوت 10 وجود داشت. بر این اساس، پنل 6.47 اینچی AMOLED با رزولوشن فول اچ‌دی پلاس، نسبت بدنه به تصویر 19.5:9 و تراکم پیکسلی 398 در اینجا هم قابل مشاهده هستند. ضمناً، ناچ U شکل و کناره‌های منحنی نیز در این موبایل دیده می‌شوند.

در آزمایش‌های انجام شده، این دستگاه از نظر میزان روشنایی عملکرد مورد انتظاری را به ثبت رساند. حداکثر روشنایی 424 نیت در حالت دستی و 600 نیتی در حالت اتوماتیک یا تطبیقی (Adaptive Mode) شاید در حد و اندازه‌های گوشی‌های پرچمدار مانند شیائومی می 10 (Xiaomi Mi 10) با حداکثر روشنایی 850 نیت در حالت اتوماتیک نباشد ولی همچنان قابل قبول هستند.

نحوه پخش رنگ‌ها را می‌توان از میان سه گزینه خودکار (Automatic)، اشباع شده (Saturated) و استاندارد (Standard) تعیین کرد. در اینجا آپشن اول به صورت خودکار فعال شده است.

حالت اتوماتیک نور صفحه نمایش و محتوای در حال پخش را با توجه به نور محیط تنظیم می‌کند هرچند در اکثر اوقات متوجه این قضیه نخواهید شد. این حالت رنگ‌های سفید را با تفاوت رنگی 10 نشان می‌دهد بنابراین کمی بی‌روح خواهند بود ولی در آزمایش DCI-P3 تفاوت رنگی به نمره قابل قبول 4.1 می‌رسد. در این بین، سه گزینه گرم (Warm)، سرد (Cold) و پیش‌فرض (Default) در نظر گرفته شده‌اند. با برگزیدن گزینه اول، تفاوت رنگی به 10.1 افزایش خواهد یافت حال آنکه نمره میانگین قابل قبول 2.5 است. اگر تصمیم گرفتید تنظیمات را دستکاری کنید، احتمالاً قادر خواهید بود رنگ‌ها را با دقت بیشتری مشاهده کرده و قسمت‌های سفید را سفیدتر ببینید و در نتیجه تفاوت رنگی را به 1.6 برسانید که امتیاز فوق‌العاده‌ای است.

حالت اشباع شده گاموت رنگی را ارتقا خواهد داد و همان‌طور که از اسمش پیداست، اشباع‌شدگی رنگ‌ها را نیز بیشتر خواهد کرد ولی تفاوت رنگی همانی خواهد بود، که در حالت اتوماتیک و آزمایش DCI-P3 هست. حالت استاندارد نیز دقت رنگی به ثبت رسیده در آزمایش DCI-P3 را کسب می‌کند و تفاوت رنگی در آن 1.5 می‌باشد.

صفحه نمایش می نوت 10 لایت توانایی پخش محتواها با کیفیت HDR10 را دارد بنابراین در یوتیوب می‌توان فیلم‌ها را با کیفیت HDR و در نتفلیکس می‌توان فیلم‌ها را با کیفیت فول اچ‌دی مشاهده کرد.

 

دوام باتری

می نوت 10 لایت همچون می نوت 10 باتری 5260 میلی‌آمپری دارد تا از بسیاری از گوشی‌های موجود در بازار منبع نیرویش باظرفیت‌تر باشد. برای مثال، گلکسی ای 71 (Galaxy A71) و Realme 6 Pro به ترتیب از باتری‌های 4500 و 4300 میلی‌آمپری بهره می‌برند.

در آزمایش پخش ویدیو، این محصول شیائومی توانست بیش از 21 ساعت دوام بیاورد. البته امتیاز به دست آمده توسط می نوت 10 یک ساعت بیشتر بود ولی این موضوع نمی‌تواند چندان تأثیرگذار باشد. در آزمایش وبگردی هم هر دو موبایل عملکرد یکسانی داشتند هرچند دوام می نوت 10 لایت کمی بیشتر و 12 ساعت و 45 دقیقه بود. گوشی جدیدتر همچنین، در زمینه برقراری تماس صوتی نیز بهتر کار کرد و عملکردش در حالت استندبای هم بهتر بود.

استقامت کلی باتری شیائومی می نوت 10 لایت 117 ساعت است حال آنکه رقبای او که ساخت سامسونگ و Realme هستند به ترتیب 102 و 107 ساعت استقامت خواهند داشت.

شارژر 30 واتی تعبیه شده در کارتن، می‌تواند باتری را در عرض 74 دقیقه پر کند که به خاطر منبع نیروی باظرفیت، یک رکورد قابل قبول به حساب می‌آید. جالب آنکه پس از نیم ساعت انرژی باتری از 0 به 53 درصد می‌رسد. این اعداد و ارقام تقریباً شبیه آمارهایی هستند که پیش از این می 10 با باتری 4780 میلی‌آمپری ثبت شده بود.

همچون می نوت 10، این موبایل هم از تکنولوژی شارژ بیسیم پشتیبانی نمی‌کند تا فقط موبایل خانواده می 10 دارای چنین قابلیتی باشند.

 

کیفیت صدا

دقیقاً مانند می نوت 10، تنها در قسمت پایینی این موبایل یک اسپیکر مشاهده می‌شود. در همین حال، می 10 و می 10 پرو (Mi 10 Pro) اسپیکرهای استریو دارند.

در آزمایش‌های صورت گرفته، می نوت 10 لایت امتیاز معمولی را کسب کرد تا این‌گونه برداشت شود که زیاد مناسب نیست. رقبای او مانند سونی اکسپریا 10 2 (Sony Xperia 10 II) و گلکسی ای 71 در اینجا عملکرد مناسب‌تری دارند.

از نظر کیفیت صدا، این محصول شیائومی خوب کار می‌کند و صداها را به گونه‌ای پخش خواهد کرد که تعادل کافی را دارند. نماینده سونی و سامسونگ هم در این زمینه کمی ضعیف‌تر کار خواهند کرد. در مجموع اسپیکر به کار رفته در این موبایل باکیفیت است.

 

سیستم عامل و رابط کاربری

همچون سایر محصولات شیائومی یا موبایل‌های مرتبط با این شرکت، در این دستگاه رابط کاربری MIUI 11 مبتنی بر اندروید 10 استفاده شده است. ظاهر ساده به همراه امکانات متعدد سفارشی‌سازی از جمله خصوصیات این پوسته نرم‌افزاری هستند و این نتیجه سال‌ها آزمایش طراحی‌های مختلف می‌باشد.

از نظر روش‌های بیومتریکی، می نوت 10 لایت دو گزینه تشخیص چهره و سنسور اسکنر اثر انگشت در اختیارتان قرار داده است. حسگر نامبرده یکی از بهترین موارد موجود در دنیا می‌باشد زیرا سرعت زیادی دارد و بسیار قابل اتکاست. در سمت دیگر، سیستم تشخیص چهره چندان امن نیست ولی اگر به دنبال راحتی هستید، می‌تواند کار راه‌انداز باشد.

موبایل مورد بحث ما از ویژگی صفحه نمایش همیشه روشن (Always-on Display) پشتیبانی می‌کند بنابراین شما می‌توانید یا آن را زمانبندی و یا آن را کلاً روشن یا خاموش کنید. MIUI 11 حاوی تم‌های زیادی می‌باشد که شما می‌توانید یکی از آنها را برگزینید و یا در برخی موارد آنها را سفارشی‌سازی نمایید. صفحه نمایش همیشه روشن از قابلیت Breathing Light پشتیبانی می‌کند تا در صورت تمایل و هنگام دریافت اعلانات جدید، حاشیه‌های نمایشگر روشن شوند.

از نظر صفحات مدیریتی کلی، حق انتخابتان گسترده خواهد بود. مثلاً در سمت چپ قفل صفحه نمایش، پنجره میانبرهای سریع وجود دارد. در اینجا شما می‌توانید دستگاه‌های مرتبط با اینترنت اشیا را از طریق اپلیکیشن Mi Remote و سنسور IR کنترل و یا چراغ فلاش LED را روشن کنید.

همه امکانات بنیادین اندروید در این رابط کاربری گنجانده شده‌اند. این پوسته نرم‌افزاری همچنین، یک گزینه مخصوص منوی اپلیکیشن‌ها دارد که در گوشی‌های می 10 و می 10 پرو وجود نداشت. این آپشن همانی است که در لانچر پوکو (Poco Launcher) دیده بودیم ولی حالا راه خودش را به نسخه‌های مختلف MIUI باز کرده است. برای عادت کردن به قسمت سوئیچ‌کننده میان برنامه‌ها شاید به کمی زمان نیاز باشد ولی تمامی قابلیت‌های لازم در اختیارتان قرار گرفته است.

ناوبری در این رابط کاربری به صورت پیش‌فرض به دکمه‌های کلاسیک و سنتی محول شده است. البته در این موبایل روش ناوبری مبتنی بر حرکات هم وجود دارد. لازم به ذکر است که این آپشن نوار باریکی که در اندروید 10 شاهدش هستیم و اجازه می‌دهد میان اپلیکیشن‌های اخیر و از طریق کشیدن انگشتان از کناره‌های صفحه نمایش سوئیچ شویم را ندارد. در MIUI، برای سوئیچ کردن میان نرم‌افزارها باید انگشت خود را از کناره‌های نمایشگر بکشیم (درست مانند وقتی می‌خواهیم برگردیم) و مدتی نگه داریم. البته اگر علاقه‌مند به این ویژگی نیستید، می‌توانید از تنظیمات آن را غیرفعال نمایید.

حالت تیره سرتاسری در اینجا تعبیه شده و خوشبختانه این‌بار تجربه‌ای که از آن کسب می‌کنیم نسبت به چیزی که در می 10 دیده بودیم، بهتر است. اگر به خاطر بیاورید، در آن موبایل برخی از اپلیکیشن‌ها و منوها با دارک مد سازگاری نداشتند. البته گوگل مپس هنوز حالت تیره ندارد بنابراین اگر در آن دارک مد را نمی‌بینید، مشکل رابط کاربری نیست.

در این پوسته نرم‌افزاری همچنین، می‌توانید از تم‌های متعدد بهره گیرید. واقعیت آن است که در MIUI امکان تغییر دادن هر چیزی مانند تصاویر پس‌زمینه، آیکون‌ها، فونت‌ها و . . . فراهم می‌باشد.

در این رابط کاربری، برای بررسی وضعیت ایمنی دستگاه برنامه‌ای به نام Security نصب شده که گوشی را از وجود بدافزارها پاک خواهد کرد و لیست سیاه برنامه‌ها را نیز مدیریت، مصرف اینترنت داده بسته‌ای را محدود و مقداری از فضای رم را آزاد می‌کند. این اپلیکیشن همچنین، گزینه مدیریت نرم‌افزارهای نصب شده را در اختیارتان می‌گذارد و شیوه مصرف باتری توسط برخی برنامه‌ها را در نظر می‌گیرد و محدودیت‌هایی را برای برخی نرم‌افزارها که شما تعیین می‌کنید، اعمال خواهد کرد.

در MIUI، برای پخش فایل‌های صوتی، تصویری و ویدیویی به ترتیب از اپلیکیشن‌های Music، Gallery و Video استفاده می‌شود که در برنامه‌های اول و سوم (در صورتی که امکان آن در کشور محل سکونت فراهم باشد) امکان خرید اشتراک وجود دارد. MIUI 11 یک اپلیکیشن مشاهده اسناد دارد که از همه فرمت‌های محبوب و پرکاربرد پشتیبانی می‌کند. به علاوه، یک نرم‌افزار به نام Notes هم نصب شده که با برنامه Tasks هماهنگ شده است.

یکی از چیزهایی که در می نوت 10 لایت وجود دارد ولی نزدیک بود فراموشش کنیم، سنسور IR و قابلیت کنترل دستگاه‌های اینترنت اشیا از طریق برنامه Mi Remote است. ضمناً، این گوشی توانایی پشتیبانی از رادیو FM را دارد.

 

عملکرد و امتیازات بنچمارک

این محصول شیائومی همچون مدل می نوت 10، از تراشه اسنپدراگون 730G بهره می‌برد. این چیپ‌ست میان‌رده و هشت هسته‌ای ساخت کووالکوم دو هسته Kryo 470 Gold با سرعت 2.2 و شش هسته Kryo 470 Silver با سرعت 1.8 گیگاهرتزی دارد.

پردازنده گرافیکی هم Adreno 618 می‌باشد. تا کنون سه مدل از این دستگاه تولید شده (در ادامه آنها را معرفی می‌کنیم) که در همه آنها تکنولوژی مدیریت حافظه UFS 2.1 است:

• مدل دارای 4 گیگابایت رم و 64 گیگابایت حافظه داخلی
• مدل دارای 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی
• مدل دارای 8 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی

با مشاهده نتایج آزمایشات Geekbench تک هسته‌ای، می‌توانیم بگوییم که می نوت 10 لایت یک دستگاه متوسط می‌باشد. این در حالی است که رقبایی مانند گلکسی ای 71، شیائومی می 9 تی (Xiaomi Mi 9T) و Realme X2 با چیپ‌ست اسنپدراگون 730 (بدون حرف G) بهتر از محصول مورد بحث ما کار می‌کنند. موتورولا اج (Motorola Edge) با بهره‌مندی از اسنپدراگون 765 بالاتر از این نماینده شیائومی قرار گرفته و تولیدات هواوی یعنی آنر 9 ایکس (Honor 9X) و هواوی پی 40 لایت (Huawei P40 Lite) هم رده‌های بالایی را در اختیار می‌گیرند. سه گوشی آخری که از آنها نام بردیم، صدرنشین جدول آزمایش‌های چند هسته‌ای هستند که می نوت 10 لایت در آن حرفی برای گفتن ندارد.

در آزمایش AnTuTu هم نمی‌توانیم این موبایل را چندان پرقدرت بدانیم ولی از طرفی آن را نباید ضعیف تلقی کنیم بلکه در حد و اندازه خودش خوب کار می‌کند.

به طور کلی تفاوت زیادی میان فریم ریت آزمایش‌های GFXBench دستگاه‌های دارای اسنپدراگون 720، 730 و یا 730G نیست بنابراین به ثبت رسیدن امتیازات بیشتر که جزئی هستند، در اینجا اهمیت زیادی ندارند. در این میان، موتورولا اج که تقریباً دو برابر این محصول شیائومی قیمت خورده، در زمینه عملکرد پردازنده گرافیکی بهتر کار می‌کند. تقریباً امتیازات مشابهی هم برای دو گوشی آنر 9 ایکس پرو (Honor 9X Pro) و هواوی پی 40 لایت مشاهده می‌شود.

شاید می نوت 10 لایت از نظر عملکردی نتواند زیاد قدرتمند باشد ولی امتیازاتی که در آزمایش‌های مربوط به سخت‌افزار کسب می‌کند قابل قبول است. نمرات کم و زیاد کسب شده در این امتحان‌ها زیاد مهم نیستند. چیزی که اهمیت دارد این است که این دستگاه به هیچ عنوان داغ نخواهد کرد. البته هیچ شکی نداریم که دستگاه‌های دارای تراشه اسنپدراگون 765 قدرتمندتر هستند ولی در بازار فعلی باید برای چنین موبایل‌هایی دو برابر پول بپردازید و از عملکرد گوشی لذت ببرید که به سختی برتری‌اش را از این نظر به اثبات می‌رساند.

 

دوربین

در مقایسه با دوربین می نوت 10، چیزی که در می نوت 10 لایت می‌بینیم به کلی ضعیف‌تر است. حالا خبری از لنز 108 مگاپیکسلی و دو لنز تله فوتو نیست و لنز اولترا واید هم از نظر رزولوشن با افت روبه‌رو بوده و دیگر فوکوس خودکار ندارد. با این وجود، این دستگاه همچنان یکی از توانمندترین دوربین‌های بازار را دارد تا با قیمتی مقرون به صرفه‌تر در اختیار مشتریان قرار دهد.

لنز اصلی این موبایل 64 مگاپیکسلی کواد بایر می‌باشد که به صورت پیش‌فرض تصاویر 16 مگاپیکسلی می‌گیرد. این سنسور توانایی پوشش فاصله 26 میلی‌متری را داشته و دریچه دیافراگم آن هم f/1.9 است. بر خلاف می نوت 10، این موبایل تکنولوژی ثابت‌سازی ندارد.

لنز اولترا واید هم حالا 8 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/2.2 می‌باشد و فاصله کانونی که می‌تواند پوشش دهد نیز مشخص نشده اما در حقیقت عرض آن زیاد است.

با توجه به اینکه هیچ لنز تله فوتویی به کار گرفته نشده تا در تشخیص عمق به دوربین کمک کند، یک سنسور 5 مگاپیکسلی حضور یافته تا جبران مافات کند. به علاوه، یک لنز 2 مگاپیکسلی هم در نظر گرفته شده تا برای گرفتن تصاویر کلوزآپ به کار آید بنابراین دوربین عقب این موبایل چهارگانه است.

برای عکسبرداری سلفی هم یک لنز 16 مگاپیکسلی در ناچ U شکل حاضر شده که تکنولوژی فوکوس خودکار ندارد ولی دریچه دیافراگم آن f/2.5 است.

 

اپلیکیشن دوربین

همان‌طور که بارها و بارها دیده‌ایم، اپلیکیشن دوربین شیائومی ظاهر یکسانی دارد و سعی کرده همواره این ثبات را حفظ نماید بنابراین تعداد لنزها در نحوه قرارگیری امکانات آن تغییری ایجاد نمی‌کند. شما برای تغییر حالات عکسبرداری فقط باید انگشتتان را به کناره‌ها بکشید. یکی از نکات آزاردهنده اینجا آن است که با کشیدن انگشت به سمت چپ یا راست، تنها یک حالت انتخاب خواهد شد. مثلاً برای انتخاب آپشن عکسبرداری در شب (Night Mode) باید سه بار انگشتتان را به کنار بکشید. البته برای انتخاب هر گزینه می‌توانید روی آن ضربه بزنید تا مستقیماً سوئیچ شود. کشیدن انگشت به بالا یا پایین هم تأثیری در سوئیچ کردن میان دوربین جلو و عقب نخواهد داشت بنابراین فقط باید دکمه کنار شاتر را لمس کنید تا این کار صورت پذیرد.

تقریباً در انتهایی‌ترین قسمت منظره‌یاب دوربین، دکمه مربوط به دوربین عقب را مشاهده خواهید کرد که به دو شکل کار می‌کند. اول اینکه لمس دایره باعث خواهد شد میزان بزرگنمایی 1 برابری (1x)، 2 برابری دیجیتالی (2x) و 0.6 برابری (0.6x) تغییر کند. به جای این روش هم امکان لمس نقاط سیاه رنگ برای انتخاب مقدار زوم وجود دارد.

در دیگر قسمت منظره‌یاب، دکمه مخصوص کنترل فلاش LED (خاموش، اتوماتیک، روشن، شدید، ملایم)، دکمه HDR (خاموش، اتوماتیک، روشن) دکمه هوش مصنوعی، دکمه حالت مکرو و دکمه افکت‌ها و فیلترهای زیبایی مشاهده می‌شود. در منوی همبرگری شکل هم چندین گزینه و میانبرهای تنظیمات را خواهید دید.

ضمناً، یک حالت پیشرفته (Pro) کاملاً توانمند نیز تعبیه شده تا خودتان تنظیمات مربوط به عکسبرداری را تغییر دهید. شما باید یکی از چهار حالت میزان تعادل نور سفید را انتخاب و یا مقدار حرارت نور را با یک اسلایدر کم و زیاد کنید. همچنین، گزینه‌هایی برای تغییر میزان ISO با توجه به دوربین در حال استفاده هم وجود دارد. به علاوه، این فرصت نیز فراهم شده تا در حالت پیشرفته از لنزهای اصلی، اولترا واید و مکرو بهره ببرید. در زیر دکمه A هم آپشن‌های تعیین نحوه نورپردازی و فوکوس قرار گرفته‌اند. متأسفانه خبری از گزینه هیستوگرام زنده نیست. یک حالت اندازه‌گیری هم در دسترس قرار دارد.

 

کیفیت تصاویر گرفته شده در روز

تصاویر گرفته شده در روز توسط می نوت 10 لایت کیفیت خوبی دارند و از نظر میزان جزئیات در بالاترین و نویز در پایین‌ترین سطح بوده و دقت رنگ‌ها طبیعی و رنج دینامیک عریض است.

اگر به دنبال گرفتن عکس‌های باکیفیت‌تر و رنگارنگ‌تر هستید، باید دکمه هوش مصنوعی (AI) را فعال کنید. البته با انجام این کار رنگ‌ها اشباع شده به نظر خواهند آمد و کنتراست افزایش یافته نیز سبب کاهش جزئیات خواهد شد. بر این اساس، این گزینه همچون حالت معمولی کار نخواهد کرد.

لنز اصلی می‌تواند به اندازه توانایی که دارد، عکس‌های باکیفیتی بگیرد و اگر این کار در شرایطی صورت گرفت که نور کافی وجود داشت، جزئیات به ثبت رسیده زیاد خواهند بود. حالت 64 مگاپیکسلی از نظر رنج دینامیک هیچ اشکالی ندارد و افزایش نویز هم آن‌قدر نیست که بخواهیم به آن ایراد بگیریم. در حالت 16 مگاپیکسلی نویز همچنان قابل مشاهده است.

می نوت 10 لایت شاید لنز تله فوتو نداشته باشد ولی گزینه زوم 2 برابری (2x) در قسمت منظره‌یاب دارد. این آپشن تصاویری در اختیارتان قرار می‌دهد که اولاً با لنز اصلی گرفته شده‌اند و دوماً کیفیت قابل‌قبولی دارند هرچند از نظر وضوح و شفافیت در بالاترین سطح ممکن نیستند.

لنز اولترا واید این محصول شیائومی تنها 8 مگاپیکسلی است اما با همین توانایی کم نیز می‌تواند عکس‌های باکیفیتی بگیرد. مقدار جزئیات در خروجی این سنسور زیاد بوده و رنگ‌ها در مقایسه با چیزی که لنز اصلی به ثبت می‌رساند، گرم‌تر هستند. رنج دینامیک هم تقریباً باریک ولی قابل قبول است.

یک گزینه جلوگیری از انحراف لنز در تنظیمات گنجانده شده که به صورت پیش‌فرض روشن است. پیشنهاد می‌کنیم این آپشن را روی همین حالت نگه دارید در غیر این صورت تصاویری که می‌گیرید گنگ و نامفهوم خواهند بود.

 

کیفیت تصاویر گرفته شده در شب

تصاویری که در شب و با می نوت 10 لایت می‌گیرید زیاد تعریفی نیستند. خروجی‌های لنز اصلی رنگ‌ها را کشیده و مناظر را لکه‌دار نشان می‌دهند. البته دقت رنگ‌ها و رنج دینامیک در حد و اندازه این موبایل قابل قبول هستند. در این میان، نورپردازی نامناسب در مناطق تاریک اتفاقی است که راه در رویی ندارد.

حالت عکسبرداری در شب (Night Mode) شرایط را بهبود می‌بخشد و کمی جزئیات در مناظر تاریک نشان می‌دهد. نورانی‌تر کردن بعضی قسمت‌ها هم از جمله دیگر مزیت این آپشن است. اخیراً در برخی موبایل‌ها هاله‌ای از رنگ نارنجی در تصاویر گرفته شده در شب به چشم خورده و حالا همین اتفاق در شیائومی می نوت 10 لایت نیز رخ داده است.

عکس‌های زوم شده 2 برابری را فقط باید قابل قبول دانست. بهتر است این تصاویر را فقط همان‌طور که هستند ببینید و روی آنها زوم نکنید تا رنج دینامیک و دقت رنگشان را بستایید. چنان‌چه در حالت بزرگنمایی نظاره‌گر این تصاویر شدید، از عملکرد این موبایل ناامید خواهید شد.

حالت عکسبرداری در شب هم در اینجا کاربرد دارد و در تصاویری که می‌گیرد رنج دینامیک زیاد می‌باشد. البته شفافیت کمی از حد متوسط خود خارج شده است.

لنز اولترا واید در شب‌ها هم به کار می‌آید اما در خروجی‌های او رنگ‌ها کشیده‌اند. لازم به ذکر است که گزینه عکسبرداری در شب برای این سنسور در نظر گرفته نشده است.

 

کیفیت تصاویر پرتره

حالت پرتره گوشی مورد بحث ما عملکرد قابل‌قبولی دارد. جداسازی سوژه از پس‌زمینه در اکثر شرایط عالی است و مشکلی از این نظر احساس نمی‌شود. برخی اوقات و زمانی که سوژه شما بسیار پیچیده می‌باشد، شاید این آپشن کمی پر نوسان عمل کند اما این اتفاق همیشگی نخواهد بود. رنگ پوست چهره افراد طبیعی است و نورپردازی ابتدا روی آنها انجام می‌شود. به علاوه، گزینه HDR هم برای مناطقی که کنتراست زیادی دارند، در نظر گرفته شده است. با توجه به اینکه لنز اصلی برای به ثبت رساندن این تصاویر به کار می‌رود، باید به سوژه مدنظر کمی نزدیک شوید تا بتوانید آن را در فریم قرار دهید.

لازم به ذکر است که حالت پرتره برای سوژه‌های غیر انسانی نیز کاربرد دارد و خروجی آن از نظر کیفی مانند موارد قبلی است.

 

کیفیت تصاویر کلوزآپ

دوربین مکرو می نوت 10 لایت به شما اجازه می‌دهد به سوژه نزدیک شوید. فوکوس خودکار این لنز یعنی اینکه نیازی نیست در فاصله خاصی از سوژه قرار بگیرید. عکس‌های کلوزآپ گرفته شده، آن هم توسط یک لنز 2 مگاپیکسلی قابل قبول هستند هرچند نمی‌توانیم آنها را از نظر میزان جزئیات برترین‌های دنیا بدانیم. رنج دینامیک در این تصاویر بسیار محدود می‌باشد و تغییر رنگ‌ها در آنها کاملاً مشهود است.

 

کیفیت تصاویر سلفی

تصاویر سلفی که با این موبایل می‌گیرید، کیفیت قابل‌قبولی دارند. مقدار جزئیات کافی است ولی نوعی پوشش مصنوعی در آنها دیده می‌شود. رنگ‌ها کمی بی‌روح و سرد شده‌اند بنابراین چهره شما شادابی حالت طبیعی را نخواهد داشت. رنج دینامیک و نورپردازی نیز فوق‌العاده می‌باشد.

در عکس‌های سلفی پرتره که توسط یک لنز گرفته شده‌اند، جداسازی سوژه از پس‌زمینه به شکل مناسبی صورت پذیرفته است. به خاطر اینکه گزینه HDR را نمی‌توان به صورت دستی روشن کرد، خروجی کار شما کیفیت همیشگی را نخواهد داشت. لازم به ذکر است که HDR برخی اوقات خاموش می‌ماند و برخی اوقات به طور خودکار روشن می‌گردد.

 

ضبط ویدیو

لنز اصلی شیائومی می نوت 10 لایت می‌تواند ویدیوهای 4K با 30 فریم بر ثانیه و لنز اولترا واید آن می‌تواند فیلم‌های 1080p با 30 فریم بر ثانیه ضبط کند. به علاوه، گزینه زوم 2 برابری هم وجود دارد. کدک پیش‌فرض استفاده شده برای رمزگشایی ویدیوها h.264 است ولی شما می‌توانید با انتخاب گزینه h.265 کمی در حافظه داخلی به کار رفته صرفه‌جویی کنید.

فیلم‌های 4K ضبط شده با لنز اصلی (دارای بیت‌ریت 42 مگابیت بر ثانیه) جزئیات زیاد و ظاهر طبیعی دارند. کنتراست در آنها نسبتاً زیاد است بنابراین قسمت‌های سایه‌دار تیره‌تر به نظر می‌آیند به همین دلیل انتظار می‌رفت کمی نورپردازی بهتر انجام شود. در مورد دقت رنگ هم نمی‌توانیم مشکل خاصی پیدا کنیم.

ویدیوهای 1080p با 30 فریم بر ثانیه (دارای بیت‌ریت 20 مگابیت بر ثانیه) ظاهر کدر و بسیار شفافی دارند اما جزئیات در آنها زیاد است. دقت رنگ، نورپردازی و رنج دینامیک همچون فیلم‌های 4K هستند. ویدیوهای 1080p با 60 فریم بر ثانیه هم همان بیت‌ریت اشاره شده را دارند و در آنها جزئیات بیشتر ولی رنج دینامیک باریک‌تر است.

با برگزیدن گزینه زوم 2 برابری، ویدیوهای 4K شفافیت خود را از دست خواهند داد. به نظر می‌رسد نوعی افزایش وضوح مصنوعی در اینجا صورت گرفته است. فیلم‌های 1080p با هر دو نرخ 30 و 60 فریم بر ثانیه همان کیفیتی را دارند که در گزینه زوم 1 برابری (1x) داشتند.

لنز اولترا واید رنج دینامیک باریک‌تری نسبت به لنز اصلی دارد. در اینجا هم اگر نورپردازی بیشتر انجام می‌شد، بهتر می‌بود. با این حال، میزان جزئیات زیاد و رنگ‌ها اشباع‌شده‌تر از خروجی لنز اصلی 64 مگاپیکسلی هستند.

سیستم ثابت‌سازی تصاویر برای لنزهای اصلی (به غیر از ویدیوهای 1080p با 60 فریم بر ثانیه) و اولترا واید در نظر گرفته شده و به طور کلی عملکرد مناسبی هم دارد. لرزش ایجاد شده هنگام پیاده‌روی و فیلمبرداری در اینجا دیگر دیده نخواهد شد و تکان‌های به وجود آمده احساس نمی‌شوند. حتی در زمان استفاده از گزینه زوم 2 برابری هم می‌توانید ویدیوهای ثابت‌سازی شده باکیفیتی ضبط کنید.

 

رقبا و آلترناتیوها

قیمت تعیین شده برای شیائومی می نوت 10 لایت به‌گونه‌ای است که همیشه یک شکل نخواهد بود بنابراین امکان دارد برخی اوقات بتوانید این موبایل را حتی با هزینه 300 تا 350 یورویی خریداری کنید. در همین حال، بعضی از فروشندگان آن را با قیمت 400 یورویی می‌فروشند.

همان‌طور که چندین و چند بار اشاره کردیم، می نوت 10 در زمینه عکسبرداری تخصص دارد بنابراین اگرچه با قیمت زیادی به فروش می‌رسد ولی یک دستگاه با ارزش خرید بالا به شمار می‌آید. در این بین، چنان‌چه حاضرید با هر نوع دوربینی که در گوشی‌ها وجود دارد کنار بیایید، می‌توانید مدل می نوت 10 لایت را خریداری و در هزینه‌ها صرفه‌جویی کنید.

با این حال، اگر ترجیح می‌دهید پول خود را به جای شیائومی به سامسونگ بدهید، گلکسی ای 51 (Galaxy A51) آلترناتیو مناسبی خواهد بود. محصول کمپانی کره‌ای اسلات قرار دادن مموری کارت میکرو SD دارد ولی تراشه‌اش ضعیف‌تر و دوام باتری آن هم کوتاه‌تر است و دوربینش نیز عملکرد برابری با می نوت 10 لایت ندارد. در سمت دیگر، اگر حاضرید کمی بیشتر پول بپردازید، می‌توانید گلکسی ای 71 را بخرید که تراشه‌ای دارد که عملکردش با نماینده شیائومی یکی است.

چنان‌چه می‌خواهید همچنان به اندازه یک گوشی میان‌رده خرج کنید اما عملکرد دوربین برایتان اهمیت دارد، Realme 6 Pro می‌تواند همانی باشد که مدنظر دارید. این موبایل یک لنز تله فوتو و بیش از یک لنز در دوربین جلو دارد و کیفیت دوربین سلفی‌اش هم بهتر است. نکته منفی که باید با آن کنار بیایید، صفحه نمایش LCD می‌باشد اما نرخ بازسازی 90 هرتزی هم در آن در نظر گرفته شده هرچند درخشندگی که انتظار می‌رفت را ندارد. این در حالی است که می نوت 10 لایت پنل OLED دارد.

به مشتریان خاص بازار هم باید محصول سونی را پیشنهاد کنیم. اکسپریا 10 2 که رابط کاربری اندروید خام دارد، توانسته تأییدیه IP68 و IP65 را دریافت کند. عملکرد دوربین آن هم نه بد است و نه خوب. نماینده شیائومی از نظر دوام باتری بهتر کار می‌کند و کیفیت نمایشگرش بیشتر می‌باشد.

موتورولا وان فیوژن پلاس (Motorola One Fusion Plus یا Motorola One Fusion+) که جدیداً معرفی شده نیز آلترناتیو مناسبی برای می نوت 10 لایت است. این موبایل اسلات گذاشتن مموری کارت میکرو SD و دوربین سلفی پاپ‌آپ دارد تا از نظر ظاهری جذاب‌تر به نظر بیاید. باتری 5000 میلی‌آمپری و تراشه اسنپدراگون 730 آن هم احتمالاً به اندازه محصول شیائومی دوام خواهد آورد و عمل خواهد کرد هرچند شاید صفحه نمایش LCD تأثیر بسزایی در افزایش سرعت و استقامت باتری داشته باشد.

 

نظر نهایی

این مقاله را همان‌طور که شروع کردیم به پایان می‌رسانیم و می‌گوییم که می نوت 10 لایت، دقیقاً می نوت 10 با دوربینی ضعیف‌تر است. در میان سایر مشخصات فنی، این دستگاه از همان نمایشگر باکیفیت، باتری بادوام، رابط کاربری پر امکانات و درگاه‌های متنوع بهره می‌برد.

در این میان، با تمرکز می نوت 10 روی عکسبرداری، قیمتش کمی زیاد می‌باشد اما کسانی که به دنبال گوشی دارای دوربین توانمند می‌گردند، می‌بایست همان را خریداری کنند. با می نوت 10 لایت اما، شیائومی سعی کرده اولویت‌ها و امکانات اصلی را حفظ نماید ولی باید بگوییم که این دستگاه مخصوص طرفداران عکسبرداری با گوشی نخواهد بود بلکه یک تلفن همراهی است که فقط دوربین توانمندی دارد. نکته‌ای که باید توجه داشته باشید این است که تا شش ماه دیگر قیمت مدل می نوت 10 به شدت کاهش خواهد یافت و اگرچه در آن زمان هم باید بیش از می نوت 10 لایت پول بپردازید ولی حداقل با کمی هزینه بیشتر قادر خواهید بود گوشی بخرید که دوربین باکیفیتی دارد.

 

نقاط قوت

• صفحه نمایش باکیفیت و بزرگ و پشتیبانی‌کننده از کیفیت HDR
• دوام باتری طولانی‌مدت و پشتیبانی از تکنولوژی شارژ سریع
• کیفیت بالای تصاویر گرفته شده در روز با دوربین اصلی
• سیستم ثابت‌سازی پیشرفته در حین فیلمبرداری
• مجهز به رابط کاربری پر امکانات به نام MIUI و دریافت سریع بروزرسانی‌ها
• مجهز به جک هدفون 3.5 میلی‌متری، رادیو FM و سنسور IR

 

نقاط ضعف

• نداشتن لنز تله فوتو
• عملکرد ضعیف دوربین در شب‌ها
• کیفیت تصاویر سلفی می‌توانست بهتر باشد
• نداشتن محل قرار دادن مموری کارت میکرو SD

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر و خرید تماس حاصل فرمایید 

09127597547